2. در کشت مستقیم، گوجه کار برای رسیدن به تراکم مناسب باید تعداد بذر بیشتری کشت کند. به طور معمول در این شرایط کشاورزان چند بذر را در یک چاله کشت کرده که این امر منجر می شود که چندین بوته در کنار هم سبز شوند که نهایتا منجر به رقابت بوته ها برای جذب آب، مواد غذایی و نور می شود و معمولا بوته های تولید شده در چنین وضعیتی باریک و ضعیف هستند و این گیاهان به دلیل عدم تهویه مناسب، بیشتر مستعد بیماری می شوند و عملکرد بسیار پایین تری هم دارند و یا متحمل هزینه می شوند تا گیاهان را تنک کنند.

 

هنگام انتقال و نشاء گوجه فرنگی در زمین اصلی باید توجه داشت که خاک از نظر مواد آلی غنی باشد و از لحاظ بافت سبک بوده و دارای زهکشی خوبی باشد که در مراحل بعدی رشد گیاه با مشکل مواجه نگردد.

 

 

یکی از مهم‌ترین مراحل تقویت گوجه فرنگی کوددهی نشاء بوده که از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. زیرا  نشاءکاری گوجه فرنگی یکی از کلیدی‌ترین مراحلی است که می‌توان گیاه قوی و سالمی را تولید نمود که در ادامه، رشد گیاه با مشکل مواجه نگردد. در این مرحله استفاده از کودهای مناسب محرک رشد و هورمون ریشه زا که سبب رشد ریشه در طی اولین مراحل رشدی گیاه و افزایش جذب مواد غذایی می شوند و مانع از تنش های بعد از انتقال نشاء شده، توصیه می گردد. علاوه بر این کودهای حاوی عناصری همچون ازت، فسفر پتاسیم برای رشد گیاه لازم است.